|
1397/1/22 چهارشنبه
استان هرمزگان دارای آب و هوای نیمه استوایی بوده ودر واقع استان از نظر آب و هوایی به سه دسته مناطق ساحلی – بلوچی ، استپی گرم و کوههای مرتفع تقسیم می شود . بجز نوار باریک ساحلی به عمق حداکثر 30 کیلومتر از ساحل دریا که دارای اقلیم گرم و مرطوب است و مناطق کوهستانی و جلگه های نسبتاً مرتفع نواحی شمالی مجاور مرزهای کرمان و فارس که از آب و هوای نیمه معتدل برخوردارند سایر نواحی هرمزگان در محدوده مناطق گرم و خشک قرار دارند. به طور کلی هرمزگان تحت تاثیر آب و هوای بیابانی بوده و دارای تابستان های طولانی و گرم و زمستانهای کوتاه و ملایم است. تعادل آب و هوای استان هرمزگان تحت تاثیر توده های مختلف هوای شمال غربی و جنوبی قرار داشته و به طور کلی خشک و کم باران است. به طوریکه دارای سه ماه مرطوب و نه ماه خشک بدون بارندگی می باشد . بارندگی استان عمدتاً بصورت رگبار و سیلابی در ماههای زمستان انجام گرفته و حجم عظیمی از رواناب را در وسعت بیش از 100 هزار کیلومتر مربع حوزه های مختلف آبریز استان به خلیج فارس و دریای عمان تخلیه می نماید. طبق آمارهای موجود میانگین بارندگی ده سال اخیر در استان حدود 186 میلیمتر اندازه گیری شده است متوسط حداکثر بارندگی سالیانه آن 327 میلیمتر در منطقه رودان و حداقل 120 میلیمتر در منطقه جاسک می باشد .
میزان رطوبت در نواحی ساحلی در تابستان بسیار بالا بوده و حتی به صد در صد نیز می رسد. رطوبت نسبی در سواحل استان در زمستان بین 50 تا 70 درصد بوده و در تابستان بسیار بالا و حتی به صد در صد نیز می رسد . درجه حرارت تحت تاثیر رطوبت ، متعادل بوده و متوسط حداکثر درجه حرارت در تابستان بین 40 تا 46 درجه سانتی گراد و حداقل بین 9 تا 11 درجه سانتیگراد می باشد و در نواحی شمال استان به یک درجه سانتیگراد نیز می رسد درجه حرارت تحت تاثیر رطوبت متعادل بوده و به ندرت در تابستان از 1/43 درجه تجاوز می نماید. در مناطق صحرائی و خشک، درجه حرارت در زمستان به صفر تمایل می کند به نحوی که هرمزگان را باید استانی فاقد روزهای یخبندان تلقی کرد. در هرمزگان نیز بسته به فصل، بادهای مختلفی در طول سال می وزد که مهمترین آنها باد شمال، کوش، سهیلی، نعشی و باد لوار می باشد. باد" لوار" ویژه مناطق گرم و خشک صحرائی استان بوده و به آتش باد نیز معروف است.در استان هرمزگان در قسمت سواحل خلیج فارس اکثراً در طول سال باد از شمال غربی با سرعت متوسط 5 تا 10 کیلومتر در ساعت و در سواحل دریای عمان و تنگه هرمز به علت وزش بادهای موسمی در تابستان جهت باد بیشتر به جنوب شرقی متمایل می گردد و حداکثر هوای آرام در دیماه می باشد.
بجز حاشیه باریک ساحلی که جلگه ای پست و کم ارتفاع است بخش اعظم استان را کوهها و ارتفاعات کوتاه و بلند و دشت ها و دره های نسبتاً مرتفع بین آنها تشکیل داده است. از اینرو هرمزگان را باید استانی کوهستانی محسوب نمود که بیش از 70 درصد گستره آن را در بر گرفته است. کوههای استان عمدتاً دنباله سلسله جبال عظیم زاگرس می باشند که از شمال غربی و غرب کشور به سوی جنوب شرقی تا به داخل آبهای خلیج فارس امتداد یافته و به تدریج از ارتفاع آن کاسته می شود. بلندترین قلل کوههای استان عبارتند از:کوه گنودر فاصله 20 کیلومتری شمال شهر بندرعباس در جلگه ایسین به ارتفاع 2347 متر از سطح دریا که از این شهر به خوبی دیده شده و از فراز آن پهنه نیلگون خلیج فارس، تنگه هرمز و جزایر قشم، لارک و هرمز در چشم انداز فریبنده ای جلوه گر است. کوههای فارغان به بلندی 3268 متر و کوه شب با ارتفاع 2861 متر از دیگر بلندی های قابل ذکر استان می باشد. قلل کوههای مرتفع ناحیه شمالی مانند کوه فارغان یا هماگ در زمستانها معمولاً از برف پوشیده می شود. در بین این سلسله کوهها دشت های بزرگ و کوچک متعددی وجود دارد که به کانون های کشاورزی، مراکز زیست انسانی و عرصه فعالیت اقتصادی اختصاص یافته است.
|
|